Apocryphal Sutra : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 4 / 4

14. ไม่ปรากฏชื่อ ภาษาสันสกฤต 68 15. สุจรณปรภาคาโสตตามสูตร 70 16. ธรรมศรีสูตร 71 17. ธรรมกายสูตร 73 สรุปวิเคราะห์ 74 หลักฐานธรรมจากคัมภีร์ในคันธาระและเอเชียกลาง ศร.ชัชลิสิทธิ์ สุวรรณวาณิชกุล : “ธรรมภาย

ในเนื้อหานี้ มีการสำรวจเกี่ยวกับคัมภีร์สันสกฤตที่สำคัญในพระพุทธศาสนา รวมถึงการสัมผัสกับหลักฐานของธรรมภายในคัมภีร์มหาปริย์วาณสูตร และการศึกษาเปรียบเทียบระหว่างต้นฉบับต่างๆ จากเอเชียกลาง เช่น คัมภีร์จาก

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับประชาชน ในพระไตรปิฎกาของเถรวาทยังมีสิ่งที่อาจเรียกได้ว่าเป็น “หลักฐานธรรมภายใน” อีกมากมาย คำยกกับที่ยอมรับกันขนานนั้น อีกทั้งน้ำหนักความน่าเชื่อถือของเนื้อหาในพ

เนื้อหาในพระไตรปิฎกของเถรวาทบ่งบอกถึงหลักฐานธรรมภายในที่น่าสนใจ ซึ่งมีความสอดคล้องกับคัมภีร์คำาสำคัญของฝ่ายหินยาน และการสืบค้นหลักฐานนี้เป็นการช่วยเสริมความเข้าใจในประสบการณ์ภายในของพระพุทธศาสนา โดย ด

Sircar, D. C. 1959-60. "No. 46 - Footprint Slab Inscription From Nagarjunikonda." In D.C. Sircar, eds., _Epigraphia Indica xxxiii_, pp. 247-50. Delhi: Manager of Publications. Skilling, Peter. 2010. "

This text discusses critical contributions to the study of Buddhism, particularly through epigraphic evidence and scriptural analysis. D.C. Sircar's work on Footprint Slab inscriptions from Nagarjunik

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธไตรปิฏก เล่มประชาชน 10 ประการ ธรรมภายในกล่าวถึงนี้คือธรรมภายในที่อยู่ภายในพระรูปกายแห่ง ตาจดเหมือนบูมกุนี (ธรรมกาย) ที่อยู่ภายในคนโท (รูปภาพ) 5.4 พระพุทธเจ้าทั้งหมดในทศัตรู

เนื้อหานี้เกี่ยวกับหลักฐานธรรมภายในจากคัมภีร์พุทธไตรปิฏก โดยกล่าวถึงธรรมภายในที่อยู่ในรูปกายของตาจดเหมือนบูมกุนีและพระพุทธเจ้าทั้งหมดในทศัตรู ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของ คัมภีร์ปรมัตถปันนสมาธิสูตร ที่มีความเ

1.2.6 วาสิฎฐสูตร ภาษา คาณธริ พ.ศ. 610-620 สาย สรรวาสติวาท 1.2.7 หลักถาดคตวรรค เป็นคำสอนที่แท้จริงของ พระพุทธเจ้าหรือไม่นั้น ได้มีการค้นพบคัมภีร์โบราณซึ่งย้อนหลังไปได้ถึง พุทธศตวรรษที่ 6-7 (ศ. 1-2) ซ

บทความนี้พูดถึงการค้นพบคัมภีร์สำคัญในยุคมหายาน ตั้งแต่ พ.ศ. 610-1200 เช่น วาสิฎฐสูตร หลักถาดคตวรรค และคัมภีร์สำคัญอื่นๆ นอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึงการปรับเปลี่ยนและการขยายตัวของแนวคิดในยุคนี้ รวมถึงความ

หลักฐานธรรมในคัมภีร์พระธรรมนั้น 1 ฉบับประชาชน Harrison, Paul M. 1990. The Samādhi of direct encounter with the Buddhas of the present: an annotated English translation of the Tibetan version of the P

เนื้อหานี้นำเสนอการสำรวจหลักฐานธรรมในคัมภีร์พระธรรมโดยการอ้างอิงงานศึกษาที่สำคัญเกี่ยวกับ Dhamma-kāya และความสัมพันธ์ระหว่างมันกับการบรรลุ enlightenment งานที่สำคัญเช่น เพื่อบันทึกการพัฒนาและการประยุก

Jantrasrisalai, Chanida. 2011. “Criteria for Identification of Elements of Dhammikāya Meditacionds., Early Buddhist Traces of Dhammikāya Meditation : Project Overview. Keenam P. John. 1982. Original p

This text presents an overview of significant scholarly works on early Buddhist practices and literature, focusing on the criteria for identifying elements of Dhammikāya meditation and examining the p

707-729 (ค.ศ. 164-186) พระโลกษรมเน้นการแปลคัมภีร์มหายาน ซึ่งได้กลายมาเป็นแหล่งคัมภีร์มหายานที่สำคัญในยุคแรกของจีน เช่น ครุ่งคงสมาธิสูตร (Shou Lenyant Sanmei jing 首楞嚴三昧經) ปรัชญุตินน (สมาธิ) สูตร (Banzh

ในช่วง ค.ศ. 164-186 พระโลกษรมีบทบาทสำคัญในการแปลคัมภีร์มหายาน ส่งผลให้เกิดแหล่งคัมภีร์สำคัญในยุคแรกของจีน เช่น ครุ่งคงสมาธิสูตร และปรัชญาปรามิตาสูตร พร้อมด้วยการมีส่วนร่วมของพระและนักแปลคนอื่นๆ ที่ผลั

หลักฐานธรรมกายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ (ค.ศ. 100) โดยพระโยคาจารแห่งนิทายสรวาสติวาท เป็นคู่มือการปฏิบัติธรรม เล่มเล็กๆ รู้จักกันทั่วไปในชื่อ อานาปานสมถัติสูตร (Anāpanasmṛti Sūtra) เนื้อหาของค

คัมภีร์อานาปานสมถัติสูตรมีการแบ่งการฝึกสมาธิด้วยลมหายใจเป็น 6 ขั้นตอน ได้แก่ นับลม, ตามลม, ลมหยุด, ดูเฉยๆ, จิตตกศูนย์ และจิตบริสุทธิ์ โดยมีการระบุให้วางใจที่กลางกาย ซึ่งสัมพันธ์กับการสอนของพระมงคลเทพม

หลรรษฐานธรรมาภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ Gernet, Jacques. 1996. A History of Chinese Civilization. 2nd ed. Cambridge: Cambridge University Press. Glass, Andrew, and Mark Allon. 2007. Four Gāṇ

เอกสารนี้นำเสนอการศึกษาคัมภีร์พุทธโบราณและวรรณกรรมที่มีชื่อเสียง อาทิ การวิเคราะห์และพิจารณาเอกสารด้านพุทธศาสตร์ เช่น Sūtras และ Manuscripts ที่มีความสำคัญในด้านการศึกษาและประวัติศาสตร์ของพุทธศาสนา อ้

Oslo: Hermes Pub. Jayamanggalo, Phra Maha Sermchai. 1997. The Heart of Dhammakaya Meditation. 2nd ed. Bangkok: Dhammakaya Buddhist Meditation Foundation. Jherora. 2013. ทางสายกลาง (ตอนที่ 2) [cited 15

The text discusses the essence of Dhammakaya meditation, emphasizing its relevance in achieving mindfulness and spiritual growth. The content encompasses various scholarly works and references related

หลังกูรธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ South Asian archaeology, 1997 : proceedings of the Fourteenth International Conference of the European Association of South Asian Archaeologists, held i

ในเอกสารนี้มีการประชุมสัมมนาระดับนานาชาติเกี่ยวกับสาขาโบราณคดีใต้เอเชีย รวมถึงการวิเคราะห์เชิงภาษาศาสตร์เกี่ยวกับพุทธศาสนา และการสืบค้นตำนานจักรพรรดิอชาต ตลอดจนการศึกษาศิลปะแรกเริ่มของพุทธศาสนาในจีนแล